Energie losweken

© Mel Boas

‘We worden geen De Balie, zoals in Amsterdam’, zegt Job Boot over de debatten in de bibliotheek, ‘maar het leuke is dat Idea het toch wil stimuleren en faciliteren.’ En dat is nodig, want de lokale journalistiek heeft volgens hem een flinke deuk opgelopen door bezuinigingen, veranderingen in het medialandschap en de opkomst van internet. Dat heeft allemaal zijn weerslag op de participatie van inwoners.
 
De samenwerking tussen Idea en het Lokaal Mediacentrum Zeist leverde al drie levendige avonden op. Job: ‘Het leuke van die samenwerking is dat het multimediaal wordt. We proberen heel interactief en op verschillende fronten in te zetten om het een impuls te geven. Debat is belangrijk in een democratische samenleving.’ Hij ziet vooral een uitdaging in het vinden van onderwerpen die een breed publiek aanspreken en daaromheen mensen te verzamelen die daar onbezoldigd tijd en energie in willen steken.
 
Om het gesprek te stimuleren moet je betrokken zijn en goed kunnen luisteren, zegt Job: ‘Je moet de mensen zelf aan het woord laten en het verhaal laten vertellen. De grote kunst is om dat uit mensen te halen’, want, ‘Het maatschappelijk nut moet zijn dat het niet alleen stoom afblazen is en zeggen wat niet goed is, maar ook kritisch zijn en zeggen hoe het anders en beter kan.’ Er is volgens hem veel creativiteit in de samenleving die je kunt aanspreken. Om dat concreet te maken moet je mensen meenemen en soms ook ‘opvoeden’.
 
Als het dan allemaal lukt – en het leescafé zit telkens behoorlijk vol – draagt dat ook bij aan verbinding: ‘De spanning zit in onverwachte wendingen, waardoor je een andere kijk op de zaak krijgt. Het gaat om mensen uitnodigen en uitlokken. Het zou een verbindende lijn kunnen opleveren, als je mensen stimuleert om met ideeën en initiatieven te komen. Het zou mooi zijn als het debat op een goede manier emotie en inspiratie oplevert. Dat heeft het de eerste twee keer zeker gedaan.’ Job benadrukt nog maar eens dat het een essentieel deel van de democratie is: ‘Als je het debat niet meer met elkaar voert sterft er een stukje levendigheid,’ zegt hij. ‘Debat zorgt ervoor dat je elkaars standpunten verneemt en dat je misschien nader tot elkaar komt. Dat je inspiratie opdoet. Het moet een aanjager zijn om energie los te weken.’

Interview Job Boot, debatleider, Lokaal Mediacentrum Zeist. In opdracht van KunstenHuis Idea.
Tekst: Dees Wilgehof-Sodaar / Foto: Mel Boas.

wat ons inspireert ...

Ze studeerden gelijktijdig aan het ArtEZ conservatorium, maar bewandelden in die tijd elk hun eigen weg, vertellen sopraan Irene Hoogveld en pianist Maxime Snaterse. In november vorig jaar werden ze toegelaten tot het solistenbestand van de vereniging. Een bewuste keuze voor het lied, zegt Irene: ‘Als musicus kun je voor van alles kiezen, maar wij kiezen hiervoor.’
Soms moet je met de duivel dansen om de hemel te bereiken. Dan is het van onschatbare waarde als er iemand in de buurt is die je leert hoe je dansen moet.
Kunst is een middel om de wereld een stukje mooier is onze overtuiging. Het is een schakelaar die het licht weer aan kan doen ontdekte Dees laatst, toen ze – doodnormaal – moest plassen.
Componist Joost Kleppe legt zich al jarenlang toe op het schrijven van vocale werken, waaronder ook liederen. Maar hoe gaat een componist om met tekst?
Op het moment dat heel het land piepend tot stilstand kwam, hadden wij onze handen nog vol aan het vertalen daarvan in het werk voor onze opdrachtgevers. Daar zijn veel culturele organisaties bij en die zagen van het ene op het andere moment hun voorbereidingen van maanden sneuvelen.
‘Mijn droom als cultuurcoach is om iets terug te geven aan de community. Een aantal jaar geleden had ik een helpende hand nodig en nu kan ik jongeren datzelfde bieden’.
Het zorglandschap verandert ingrijpend. Organisaties staan voor de uitdaging om nieuwe vormen te vinden om aan de zorgvraag te voldoen en maatwerk te leveren die recht doet aan cliënten, patiënten en medewerkers.
Voor Koen was Den Dolder niet meer dan het dorp waar hij doorheen reed op weg naar zijn geboorteplaats Amsterdam: ‘Vooral in de winter, als er sneeuw lag en de bomen berijpt waren vond ik de omgeving prachtig. Dat ik er ooit zou wonen kwam niet in me op’.
‘Voordat ik als tropenarts naar het buitenland ging werkte ik jaren in een ziekenhuis in Nederland en dacht: Nederland is qua gezondheidszorg het beste van het beste. Toen ik terugkwam was ik verbaasd over de verschillen’
Met onderbrekingen versleet Koen in ruim 35 jaar zo’n acht Citroëns. De laatste ruilden hij en Dees een aantal jaar geleden in voor een degelijke gezinsauto: een Peugeot. Het werd geen match.
op de hoogte blijven?

schrijf je in voor onze nieuwsbrief!

Dan laten wij je periodiek weten waar wij mee bezig zijn.